Peter Vandebuerie
Het leven is als een bloem die verwelkt
Korte reflectie
Het is beter te gaan naar een huis van rouw dan te gaan naar een huis van feestgelag; want dat is het einde van ieder mens en de levende neme het ter harte. Verdriet is beter dan lachen, want bij een treurig gelaat is het met het hart goed gesteld. Het hart der wijzen is in het huis van rouw, maar het hart der dwazen in het huis van vreugde. Prediker 7:2-4.
De schrijver van Prediker zegt hiermee niet dat verdriet of rouw op zichzelf beter is dan vreugde, maar dat rouw een dieper inzicht kan geven in het leven dan oppervlakkig feestgedruis. In een huis van rouw (bijvoorbeeld bij een begrafenis) worden mensen geconfronteerd met de eindigheid van het leven. Dat zet aan tot nadenken over de zin van het leven, hoe men leeft, wat werkelijk belangrijk is, en hoe men zich verhoudt tot God en anderen. Een huis van feest daarentegen leidt gemakkelijk tot oppervlakkigheid: men geniet, maar vergeet hoe kwetsbaar het leven is.
Het leven is kort en vergankelijk
De Bijbel herinnert ons er vaak aan hoe snel het leven voorbijgaat — als een adem, een schaduw, een bloem die verwelkt (Jakobus 4:14).
Leef met wijsheid en inzicht
Omdat het leven kort is, roept de Bijbel op om wijs te leven, het goede te zoeken en God te vrezen (Spreuken 3:5-6).
Leef met eerbied voor God
De diepste wijsheid volgens Prediker ligt in ontzag voor God, al de rest is tijdelijk en ijdel (Prediker 12:13).
Richt je op het eeuwige
De vergankelijkheid van het leven op aarde wijst ook op de hoop op iets eeuwigs: het leven bij God na de dood (2 Korintiërs 4:18). Dus ja — het leven is kort, maar het is niet alles wat er is. Wat we hier doen, telt mee voor iets wat nooit ophoudt.