In Lukas 18:1-7 vertelt Jezus over een weduwe die voortdurend naar een rechter gaat om gerechtigheid te verkrijgen. De rechter "vreesde God niet en had geen respect voor mensen" — hij was dus onrechtvaardig. Uiteindelijk helpt hij de weduwe, niet uit rechtvaardigheid, maar omdat ze blijft aandringen. Jezus zegt: "Als zelfs een onrechtvaardige rechter recht doet na zoveel aandringen, hoeveel te meer zal God luisteren naar wie dag en nacht tot Hem roepen." Vervolgens sluit Hij af met:

Deze vraag van Jezus nodigt uit tot zelfreflectie. Hij heeft het over volharden in het geloof – niet alleen geloven wanneer alles voorspoedig verloopt, maar ook wanneer het stil is, wanneer je bidt zonder meteen een antwoord te krijgen, of wanneer de wereld om je heen het geloof lijkt te verliezen.

Factoren die het geloof lastig maken:

• Je ziet God niet.

• Wachten kost moeite.

• De wereld trekt hard aan je.

• Teleurstellingen en pijn.

• Geloof vraagt om overgave.

In een wereld waar zoveel afleiding is — social media, drukte, prestaties — kan het geloof soms naar de achtergrond verdwijnen. Jezus moedigt ons aan om vol te houden, om te blijven geloven, ook als het moeilijk of saai lijkt. Jezus’ vraag daagt ons uit: hoe ziet mijn geloof eruit in het dagelijks leven?

Het gaat niet over het hebben van de perfecte antwoorden, maar of ik blijf zoeken, blijven hopen, blijven liefhebben. Want dát is volhardend geloof – het soort geloof dat Jezus hoopt terug te vinden.

Juist in de momenten dat het moeilijk en uitdagend is, kan geloof groeien. Zoals spieren sterker worden door weerstand, groeit geloof door vol te houden in twijfel, pijn of stilte. Jezus' vraag wekt hoop: Ik kom terug — houd vol, geef het niet op!